Wędkowanie w Szwecji - trzy główne regiony wędkarskie

Szwecja z wędkarskiego punktu widzenia dzieli się na trzy krainy - południową, centralną i północną. Każda z nich obfituje w duże ilości ryb, przepiękne krajobrazy, ciszę i spokój. Każda z nich jest inna i każda z nich warta zwiedzenia.

W południowej części Szwecji znajdziemy mieszankę dużych obszarów leśnych i uprawnych równin. Wybrzeże i równiny, głównie wokół wielkich jezior Vänern i Wetter, a także na południu prowincji Skania, to głównie pola uprawne. Mniejsze jeziora w obfitują w szczupaki, okonie, a także sandacze. Wzdłuż wybrzeża można łowić szczupaka, łososia i troć, natomiast wielkie jeziora to miejsce występowania dużego łososia i sandacza. Jest to obszar najbliżej kontynentu i stąd też łatwo i szybko dostępny za pośrednictwem promów lub przez most Oresund (połączenie z Danią).

Naturalna krajobraz środkowej Szwecji składa się z rolniczych równin i dużych obszarów leśnych. Tutaj właśnie znajduje się kilka tysięcy jezior różnej wielkości i kilka dużych rzek - Ljusnan, Dalälven i Klarälven. Na granicy z południową Szwecją leżą dwa największe jeziora, a mianowicie Vänern i Vättern, oraz dwa  drugie co do wielkości, Mälaren i Hjälmaren, leżą w jej środku. Sezon połowowy trwa tutaj od kwietnia do listopada. Szczupak i okoń obfitują w całym regionie, a sandacz najliczniej występuje w zbiornikach centralnych i wschodnich.

Najdalej wysunięte na północ rejony Szwecji były często określane jako ostatnie dzikie tereny Europy. Części górskie posiadają małe, krystalicznie czyste jeziora alpejskie o różnej wielkości. Wędkowanie tutaj najlepiej sprawdza się w okresie ciepłych, letnich miesięcy. Na większych wysokościach będą dominować golec i pstrąg, a dalej w dół można znaleźć migrację pstrąga i okonia. Rzeki kierujące się w stronę Baltyku dominują w łososia, pstrąga i lipienia. Zagubione w lasach rzeki i jeziora są domem dla wielu gatunków ryb między innymi takich jak szczupaki i okonie.